பொக்கிஷம்

சரபோஜி மன்னர் வெகுநேரம் சிந்தனை செய்தார் - இந்த கணக்கு சரியாக இருக்குமா? இன்னும் ஒரே நாள் தான் இருக்கிறது
எதற்கும் சுப்ரமணிய ஐயரை கேட்டு விடலாம் என்று குதிரையில் கிளம்பினார் - தஞ்சையின் தென்கிழக்கு நோக்கி
சூரியனுடன் எதிர் சண்டை செய்வதுபோல் இருந்தது
மன்னர் அடிக்கடி இப்படி கிளம்புவது பழகிப்போனதால் தஞ்சையின் அனைத்து மதில் வாயில்களிலும் தயாராக வேளக்கார படை இருந்தது - சுந்தர வேலன் அரசரை நிழல் போல் தொடர்ந்தான்
கடயூரில் நுழைந்து மேலவலாக தெரு நாலாம் வீட்டில் நின்றது. நிற்கும் முன்னே குதித்து ஓடினார் சரபோஜி
சுந்தரன் படை தளபதிக்கு தகவல் அனுப்பிவிட்டான் - இனி அடுத்த சில நாட்கள் கூட இங்கே இருக்ககூடும் - மன்னரும் ஐயரும் ஜோதிட வல்லுனர்கள் - நேரம் போவதே தெரியாமல் ஆராய்ச்சி நடக்கும் - மன்னருக்கு ஒரே வருத்தம் ஐயர் தஞ்சையில் தங்காததுதான் - ஆனால் சுப்ரமணியரின் ஈர்ப்பு தெரிந்தததால் அடிக்கடி அவரே வருவார். இன்றும் அப்படியே.

அதிசியமாக இருவரும் உடனே கோயிலை நோக்கி விரைந்தனர் - சுந்தரன் தொடர்ந்தான் - அங்கே ஐயர் ஈசன் சந்நிதியில் விரல் சுட்டும் திசை கூர்ந்து பார்த்தனர் - எதோ புரிந்தது போல் இருவரும் விரிந்து அபிராமி சந்நிதியில் தரையில் இருந்த கல்வெட்டை பார்த்தனர்.

அன்று அந்தி நேரத்தில் சரபோஜி மன்னர் முன்னிலையில் அபிராமி பட்டர் தனது அந்தாதி அரங்கேற்றம் செய்தார் - அமாவசை இரவு என்பதால் இருள் கவ்வ ஆரம்பித்தது - அரசர் ஒளி விளக்குகள் ஒன்று இரண்டு தவிர மீதம் எல்லாம் அணைக்க சொல்லிவிட்டார்

விஷயம் தெரிந்து ஆயிரகணக்கான மக்கள் கூடியிருந்தனர் - ஆங்காங்கே ஒலிமகளிர் பட்டர் பாடியதை வாங்கி பாடினர்

....
பயிரவி, பஞ்சமி, பாசாங்குசை, பஞ்சபாணி, வஞ்சர்
உயிர் அவி உண்ணும் உயர் சண்டி, காளி, ஒளிரும் கலா
வயிரவி, மண்டலி, மாலினி, சூலி வராகி என்றே
செயிர் அவி நான்மறை சேர் திருநாமங்கள் செப்புவரே !...

அவர் பாடும்போதே விண்ணில் ஒரு வெளிச்சம் தோன்றுவதை எல்லாரும் பார்த்தனர் - கண்மூடி பரவசமாக இருந்த சரபோஜியும் பட்டரும் விழி விரித்து வியந்து பார்த்தனர் - பதிகம் தொடர்ந்தது

செப்பும் கனக கலசமும் .... சொல்லும்போதே ஒரு கண்ணை பறிக்கும் விண்மீன், அடுத்த சந்திரனோ என்று என்னும் வண்ணம் போட்டு போன்று ஆரம்பித்து அளவில் பெரியதாகி பருத்து வந்தது - சற்று நேரம் கழித்துதான் புரிந்தது அந்த தங்க நிலா இங்குதான் வெகு வேகமாக வருகிறது

மக்களுக்கு குழப்பம் - ஓடுவதா இருப்பதா? கல் போல அமர்ந்து இருக்கும் சரபோஜியும் சுப்ரமணியனும் அவர்களுக்கு ஆறுதல் அளித்தனர்
அடுத்த 22 பதிகங்கள் முடிவதற்கும் அந்த நிலா திடீரென வெட்டு வெட்டி விழுவதற்கும் சரியாக இருந்தது

சரபோஜியும் பட்டரும் அபிராமியை வணங்கி எழுந்தனர் - சுந்தரன் அரசர் சொல்படி ஒரு கதை கிளப்பினான்
அன்றிரவே ஒரு குதிரையும் பல்லக்கும் தரங்கம்பாடி நோக்கி பயணித்தது - பட்டரும் சரபோஜியும் படகில் ஏற பாய்மரம் விழுந்தது
இப்போது அந்தமான் என்று அறியப்படும் இடத்தை அடைந்து பார்வையிட்டனர் - எரி கல் விழுந்த தடம் தெரிந்தது - கடலோரம், விழுந்த அந்த தங்க புதையல் எடுக்கமுடியவில்லை - இதுவும் அபிராமி லீலை என்று திரும்பினர் - இன்றும் அங்கே தங்க கலசம் அப்படியே இருப்பதாகவும் வெளி கிரகத்தில் இருந்து விழுந்த தங்கம் அது என்றும் சொல்கிறார்கள் - அடுத்த முறை அங்கு போனால் பாருங்கள்

பின்குறிப்பு
சரபோஜி வான் ஆராய்ச்சியில் வல்லுநர்
வான வெளியில் இருந்து எறி கல் விழுதல் சாதாரண நிகழ்ச்சி - விழும் கல் எப்போதும் இரும்பாக இருக்க அவசியம் இல்லை - ஏன் தங்கமாக இருக்க கூடாது?
இந்த கலவை கற்பனையில் உதித்த கதை இது - இதில் வரும் தெரு, இலக்கம், கல் வெட்டு, புதையல் அனைத்தும் உண்மை

---கதை---

என் அப்பா அம்மா இங்கு வந்து ஒரு வாரம் ஆகிறது ; வழக்கம்போல் நேற்று பிஷக் கதை கேட்டான் ; கையில் சுஸ்ருதை வைத்துகொண்டு இருந்தேன் - சரி ரெண்டு பேருக்கும் சேந்து கதை சொல்லலாம் என்று ஆரம்பித்தேன் .

"பிஷக், உனக்கு என்ன கதை வேணும்"
"இன்னக்கி தாத்தா கதை"
சரி - எந்த தாத்தா
உம்மாச்சி ராமரோட தாத்தா கதை சொல்லு
ராமர் கதையே சொல்றேனே (சத்தியமா ராமர் தாத்தா பேரு மறந்து போச்சு - எப்பவோ படிச்ச ரஹுவம்ச மகாகாவ்யம் )
உம்ஹூம் எனக்கு ராமர் தாத்தா கதை தான் வேணும்
நான் மூச்சா போயிட்டு வந்துர்றேன் இரு
ஒருவழியாக கூகுல் புண்ணியத்தில் அஜ சக்ரவர்த்தி விக்கிபீடியா எல்லாம் wifi phone மூலம் கழிவறையில் படித்து விட்டு வந்து அவனுக்கு சொல்லி முடித்தேன் - அவன் தூங்கவில்லை
சும்மா இல்லாமல் "வேற என்ன கதை வேணும்" என்றேன்
"வேற ஏதாவது தாத்தா கதை சொல்லேன்"
என் மனகுதிரையை ஓட விட்டேன்
பிஷக் -
வியாசர் ஒரு வழியிலே பண்டவர்களோட தாத்தாதான் - தன வழிதோன்றல்கள் பத்தி விரிவா எழுதினதுதான் மகாபாரதம்

ராமாயணம் எழுதின வால்மீகி ஒருவழியிலே லவன் குசன் தாத்தா - மாப்பிள்ளை ராமனை பத்தி பெருமையா எழுதினது தான் ராமாயணம்

இப்படியே வியாசர், வால்மீகி கதையெல்லாம் சொல்லி தூங்க வைத்தேன் -

அரை தூக்கத்தில் என் காதில் விழுந்தவை "இப்படிதாம்மா தத்து பித்துன்னு எதையாவது சொல்லி வைக்கறார், குழந்தை ராத்திரியிலே பயத்துல பெட் ஈரம் பண்றான் - நீங்களே கேளுங்க உங்க புள்ளய - என்ன சொன்னாலும் இவனும் அவர்கிட்டதான் கதை கேப்பேன்னு நிக்கறான், எவ்ளோ தரம் சொல்றது, நல்ல கதையா சொல்லுங்கன்னு - சொன்னா கேக்கறதுன்னு பரம்பரையிலேயே இல்லையே"
என் பிரமையாக இருக்கலாம்...

என்ன உங்களுக்கு பிடித்து இருக்கா இல்லையா?

Heights of Technology

Just a picture of the site I browsed to pay my eb.

ஸரஸ்வதி பூஜை

ஸரஸ்வதி பூஜை

வெள்ளை மலர் போன்ற புடவை. எப்போதும் சிரித்த முகம். எளிமையான தோற்றம்.

எனது வாழ்வில் ஒரு சிலரை கன்டு வியது இருக்கிறேன், இவர்கள் போல இருக்க முடியாதா என்ரு ஏங்கிய சிலரில் ஸரஸ்வதி பாட்டியும் ஒருவர்.

ஸேவைக்காக வாழ்வை அர்பனித்தல் என்பதை வாழ்ந்து காட்டியவர்.

எங்கோ காட்டில், ஸாமியார் கரடில், ஜன நடமாட்டம் முற்றிலும் இல்லா இடத்தில் - இறை தேடுபவர்க்கு இரை கிடைக்க வழி செய்தவர். 59 தீக்குச்சிகள் மட்டும் வைத்து 75 நாட்கள் அடுப்பு எறிக்கும் வித்தை தெரிந்தவர்

பணம் துறந்தவர் மத்தியிலும் தன் ஸொத்து என்று சொல்லக்கூடிய சிறிய தொகையை, கறவை மாடுகள் வாங்க கடன் கொடுத்து வட்டி வாங்கி கண்ணும் கருத்துமாக சேர்த்த பணம் அனைத்தையும் உயிலாக, பிறர்க்கு ஈந்தவர்.

நான் அவரிடம் வாங்கிய திட்டு இன்னும் இனிக்கிறது

"இங்க பாருடீ, காளையாட்டம் தண்ணிய கொட்டாதடான்னா கேக்க மாட்டேங்கறான்"

சிறு வயதில் ஏப்ரல் மே இல், ஸேந்தமங்கலம் செல்வோம். அப்போது குளிக்கும் தண்ணீர் அதிகம் எடுத்ததற்க்கு வாங்கிய திட்டு - "காளை"

என் மகனை மடியில் வாங்கி - "நீயும் இப்படித்தான் இருந்தடா, நவராத்திரியில் உனக்கு ஆயுஷ்ஹோமம் நல்லா நடந்தது" என்று சொன்னது தான் நாங்கள் கடைசியாக பேசியது.

எதோ தொடர்பு இருக்கு - மிச்சவங்க எல்லாம் ஸுலபமா - "வயஸாயிடுச்சு இல்ல" என்று ஸொல்லும்போது, என்னால் ஏற்க

முடியலை.

வாழ்நாள் பூராவும் உன் நினைவு இருக்கும் பாட்டி - அதனால்தானொ என்னவோ, என் பிறந்த நாள் அருகில் நீ சென்றாய்

வெள்ளை மலர் போன்ற புடவை. எப்போதும் சிரித்த முகம். எளிமையான தோற்றம். என்னால் அழாமல் இருக்க முடியவில்லை.

From India Visit

கும்பகர்ணன்

சுமாலி அவன் நிலைக்கு மீறிய கனவு கண்டான் - சிறு வயதிலேயே பெரும் புகழும் வரமும் பெற்றதால் உலகின் பேராற்றல் வரும் திசை தெரிந்தவன் - எல்லாருக்கும் வரும் எண்ணம் அவனையும் தீண்டியது - நானே கடவுள் என் மக்கள் ... தன்னால் முடியாது, தேகம் தளருது என்றறிந்தவுடன் தக்க மகன் தேடலானான்

வீசமுனி புகழ் உலகறிந்தது ; குபேரன் தந்தை என்றால் சும்மாவா ; இளவிதை, தன கணவன் நோக்கு அறிந்து வீசமுனிக்கு உற்ற துணையாய் இருந்தாள்; மெல்ல மெல்ல செல்வமங்கை அவர்கள் வீட்டு சொத்து ஆனாள்; குபேரன் இலங்கையை வைகுந்தம் போல் செழிக்க வைத்தான்.

சுமாலி தன மகள் கைகசியிடம் உள்ளத்தில் உள்ள ஆசை அத்தனையும் சொல்வான் - பெற்றால் விஷ்ணுவை மகவாக பெற அந்த மனம் துடித்தது ; வீசமுனி தன மகன் என்ற பெயரில் அடுத்த விஷ்ணுவை உருவாக்கியது கண்டு அவனையே வரிக்க நினைத்தாள்

காலம் கூடியது - வீசை பெறா விஷயத்தில் இளாவிதை வீசமுனியை இழந்தாள்; கைகசி பெற்றாள்; மூன்று பெற்றாள்; ரஜஸ், தமஸ், சத்வம் என்று பெயரிட நினைத்தார் வீசை, ராவணன், கும்பகர்ணன், விபீஷணன் என்று பெயரிட்டனர்; பெண் பிறக்கா குடி பாழ் என்பதால் மீனாட்சி என்ற பெண் மகவும் பெற்றனர் - அவளே பிற்காலத்தில் சூர்பநகை ஆனாள்.

பங்காளி தகராறில் ராவணன் இலங்கையை எடுத்துகொண்டு அண்ணன் குபேரனை விரட்டினான் ;
மூன்று தமயர்களும் தம் பங்குக்கு வரம் வாங்க தவத்தில் ஈடுபட்டனர்
ராவணன் அழியா வரம் கேட்டான்
கும்பகர்ணன் பனிக்கரடி போல் தூங்கி விழிக்கும் உடல் மாறுபாடு கேட்டான் - பனிக்கால உறக்கம் மூலம் உடலில் உள்ள கொழுப்பு கரைய வழி கண்டான்
வீடணன் அழியா புகழ் மட்டும் போதும் என்றான்
உலகை காக்கும் பரம்பொருள் திடீரெண்டு முழித்தது ; அடடா, மனிதன் கொழுப்பு கரைய வழி கண்டால் உயிர் அழியாதே ; பிரம்மம் தவறு செய்து விட்டதே - இந்த வரம் உலகை நிலை குலைய வைக்குமே

திரு நினைக்க கரு உருவாக நார அயனன் மூலம் ராம அயனம் நடந்தது

பனிக்காலத்தில் போர் நடத்தி கும்பகர்ணன் உறக்கம் கலைத்து உயிர் கலைந்தது

ஹைபர்ணஷன் அன்று தடுக்கப்பட்டது - இன்று மீண்டும் விடை காண மனிதம் முயல்கிறது - மனம் இறங்குமா மகேசம்?
http://www.timesonline.co.uk/tol/news/science/article1845294.ece

இ(ய)ந்திரர் - தேவர்

என் மகனுக்கு தூங்கும் முன் என்னிடம் கதை கேட்டால் தான் தூக்கம் வரும்.

மனையாள் வசனமும் கூடவே வரும் "மனுஷன் பேசினா எல்லாருக்கும் தூக்கம் தான் வருது"

இருப்பினும் எனது துக்க கால கதையெல்லாம் தூக்க கால கதையாக சொல்லுவேன்

சிறு வயது முதலே "கதை விட" வரும் என்பதால் ஏதாவது சொல்லி சமாளிப்பேன்

அன்று அப்படிதான் கடவுளர், தேவர், அசுரர் பற்றி சொன்னேன்

தேவர்கள் கண் துஞ்சார், பசி இல்லார், இமை இல்லார், உணர்ச்சி இல்லாதவர்கள் ; நரை திரை இல்லாதவர், குறிப்பிட்ட காலம் வரை சாவு இல்லாதவர் - எப்போதும் முப்பத்து முக்கோடி - தேவர் தொகையில் பெருக்கம் family planning போன்ற விஷயங்கள் இல்லை ; கடவுள் தேவர்களை படைத்து - மனிதர்கள் தேவர்களுக்கு அவி கொடுப்பார் ; தேவர்கள் மானிடர்களுக்கு வரம் கொடுப்பார் - இருவரும் இணைந்து வாழ்வார் - symbiotic life

அசுரர்கள் என்பவர் ராக்ஷசர்கள் - நம்மை எல்லாம் ரக்ஷிப்பவர்கள் - அதே சமயம் இறை தேடாதவர் - நாம் இறை தேடும் சமயம் மட்டும் ஆகமார்தந்து தேவனாம் "கமனார்தந்து ரக்ஷஷாம்" என்று அவர்களுக்கு விடை கொடுத்து விடுவோம் - பின்னர் திக்விமோக சொல்லி அழைப்போம்

இப்படி மனம் போன போக்கிலே பேசினேன்

இணைவி இடிபோல் இடித்து - என்ன உங்க கிறுக்கு புத்தியை எல்லாம் அவனுக்கு கொடுக்க எண்ணமோ? வேற கதை மாத்துங்க - என்றாள்

சரி - தற்கால , எதிர்கால கதை ஒன்னு சொல்றேன் அப்பிடின்னு -

மகனே, எதிர்காலத்துலே எல்லாம் இயந்திர மயம் அப்பிடின்னு சொல்றாங்க; robot அப்பிடின்னு சொல்ற இயந்திர மனிதர்கள் நமக்காக காத்து இருப்பார்கள் - அவர்களுக்கு நாம் பவர் தருவோம் ; அவர்கள் நமக்கு குற்றேவல் செய்வர் ; சொன்னது கேப்பார் ; அதற்கு உயிர் கிடையாது - அதனால் வலி தெரியாது; தூங்காது; வயசானால் ரிப்பேர் செய்தால் புதுசாகிடும் ; ஆஸ்தி மாதிரி தாத்தா ரோபோ பேரனுக்கு என்று வம்ச வம்சமாக வரும்

என் பையன் கேட்டான் - ஏம்பா அப்பா தேவர்கள் தான் ரோபோவா? ரெண்டு கதையும் ஒரே மாதிரி இருக்கே - ரெண்டு பேருக்கும் நரை, திரை, பசி, வலி, உயிர், உணர்ச்சி கிடயாதுங்க்றே; ரெண்டு பேரும் மனிதர்களுக்கு நன்மை செய்ய பிறந்தவர்கள் அப்பிடின்னு சொல்றே - உருவாக்கப்பட்டவர்கள் அப்பிடின்னும் சொல்றே ; ரெண்டு பேருக்கும் மனிதர்கள் உதவி வேணும் இல்லன்னா இருக்க முடியாதுன்னும் சொல்றே

என் மனதில் பெருமிதம் ததும்பியது - என் மகன் என்னைவிட புத்திசாலி ; கற்பூரம்

திடீரென்று இடி மீண்டும் இடித்தது "இப்பிடி எதையாவது தத்து பித்துன்னு நீங்க சொல்லி வெக்க போய் அவன் நாளக்கி ஸ்கூலிலும் இத சொல்லுவான், எல்லாம் கை கொட்டி சிரிக்கும், பேசாம தூங்குங்க - ஒழுங்கா சின்ன குழந்த கதை ஒன்னு சொல்ல தெரில ! இதுலே கதை எழுத்தாளர்னு வேற சொல்லிக்க வேண்டியது - இருக்கற கதைய சொல்ல வருதான்னு பாருங்க - அப்புறம் புதுசா கதை புனையலாம், அப்பா சொன்னதெல்லாம் மறந்துட்டு சாமிகிட்டே போய் விபூதி எட்டுண்டு தூங்குடா செல்லம், நாளேலேந்து நான் கதை சொல்றேன் - தெனாலி ராமன், மரியாதை ராமன், ராமாயணம், மகாபாரதம், நளன் தமயந்தி, விக்ரமாதித்தன், பஞ்ச தந்திரம், நீதி கதைகள், இப்படி நிறைய இருக்கு இதுல இல்லாம சொல்ல தெரியாம எதோ அவர் உளர்றார் - project பத்தி கேளு, மணிகணக்கா பேசுவார் உங்கப்பா மிச்ச எல்லாத்துலயும் சைபர் தான்

பல்லைலக்கா!... ஒரு ஆராய்ச்சி

ரொம்ப நாளைக்கு இருந்த சந்தேகம் " ஹே பல்லைலக்கா பல்லேலைக்கா " என்ற பதத்தின் பொருள் என்ன
ஒரு பாட்டு மூலமே விடை கிடைத்தது

நீங்களும் பாருங்கள்

பீஷ்மர்

காலையில் இருந்து ஆபீஸ் வேலை நெட்டி எடுத்தது - இரவு பத்து மணிக்கு வீட்டுக்கு வந்து - உள்ளே மனைவியும் மகனும் தூங்கி கொண்டு இருந்தனர் - சத்தம் போடாமல் வெந்தும் வேகாமல் இருந்த உப்புமா தின்னு அப்படியே சோபாவில் தூங்கலாம் என்று நினைத்தேன் - டீ வீ பார்க்க கண் சொருகியது - என்னையும் அறியாமல் சிவன் த்யானம் வேகமாக ஓடியது - என் பாட்டி சின்ன வயதில் சொல்லி கொடுத்தது - இன்று வரை விடாமல் தூங்கும் முன் வருகிறது -

பாம்புகளா தேளுகளா பரமனுடைய ஆளுகளா

சடலத்தை போட்டேன் சிவ சங்கரனை கண்டேன் சரணாகதி சரணாகதி என்று உரைத்தேன் ஓம் ஷாந்தி ஷாந்தி ஷாந்திஹி

மேலும் தொடரும் ...

சோபாவில் குறுக்கியபடி தூங்கி போனேன் - போர்வை தானாக வந்ததுபோல் இருந்தது - தூங்கி எழுந்ததும் - பரமசிவன் வந்தார் - கனவல்ல - புத்தி சுவாதீனம் நன்கு இருந்தது - என்ன என்னமோ கேட்க வேண்டும் போல் இருந்தது - முதலில் அவரை வணங்க வேண்டும் என்று தோன்றியது - ஒரு அனிச்சையாக எல்லாமே நடப்பது போல் இருந்தது - திடீரென்று " சிவனே ! எனக்கும் பீஷ்மர் போல இச்சா மரணம் வரம் வேண்டும் " "எனக்கு சமகம் மறந்துவிட்டது, நாளையும் உங்களை பார்க்கணும் " - கேட்டதும் கிடைத்தது போல் இருந்தது - சிவன் பேசவில்லை - ஆனாலும் வரம் கிடைத்தது போல் இருந்தது - மடத்தனமாகவும் இருந்தது - இப்பவே கேட்டு இருக்கலாமே

டெல்லி ஜாபாலி.

என்ன பாலா ரொம்ப நாளா பதியவே இல்ல என்று வந்த மின்மடல் உசுப்பியதால் இந்த பதிவு

மின்மடல் அனுப்பியவர் - டெல்லி ஜாபாலி. அவர் இயற்பெயர் மறக்கும் அளவுக்கு இந்த ஜாபாலி ஒட்டிகொண்டது - இந்திய செல்லில் இருந்து வட அமெரிக்காவிற்கும் missed கால் விடமுடியும் - அதுவும் மாலை பொழுதின் மயக்கத்தில் அவர்களிடம் திரும்ப பேசும் அளவு மணித்துளிகள் இருக்கும் - கார் ஓட்டி கொண்டு வரும்போது வேறு வேலை இருக்காது - செல்லில் பேசுவது தடை செய்ய படவில்லை போன்ற விஷயங்களை அலசி வைத்து இருப்பவர்

என்னை விட 10 வயது பெரியவர். விதண்டாவாதத்தில் கரை கண்டவர்.

அவரை நான் சந்தித்தது நான் டெல்லி சென்ற புதிதில் . RK Puram முருகன் கோயிலில் தன்னை மறந்து கீச்சு குரலில் பிள்ளையாரை திட்டி கொண்டு இருந்தார் - அருகில் அவர் மனைவியும் மக்களும் ஆமோதித்த வண்ணம் இருந்தனர் - அவர் குறை list கிட்டத்தட்ட அருகில் உள்ள அனைவரையும் இழுத்தது - அங்கு வந்துள்ள பலர் வந்த நோக்கமே டின்னருக்கு பிரசாதம் வாங்குவது என்பதால் ஒரு கூட்டம் கூடி விட்டது - நானும் அதில் கலந்தேன்

"ஏண்டாஅப்பா, இங்க பார், இவங்க எல்லாரும் பாக்கறாங்க, உனக்கு கொஞ்சம் கூட வெக்கம் இல்ல? என் இப்பிடி பண்ற? நான் என்ன பெருசா கேட்டுப்பிட்டேன் - இன்னிக்கி குடும்பத்தோட வெளில சினிமா போனும் ஆபீஸ் வேலை அதிகம் வேக்காதேன்னுதானே சொன்னேன் - நீ என்ன பண்ணி வச்சு இருக்க - இன்னிக்கு கான்பெரென்ஸ் கால் - அதுவும் கிளைமாக்ஸ்ல - நிச்சயமா இந்த வேலை என்னால ஆகாது - என்னை பலி கிடா ஆக்கிட்ட ? எப்போ வருமோ தெரியாது - சரி அது போகட்டும் - போன வாரம் என்ன சொன்னேன் ? எங்க மாமா பையன் வந்து இருக்கான் - முதல் இன்டர்வியு - வேலை வாங்கி குடுக்கணுமா இல்லையா? நீ என்ன பண்றன்னே எனக்கு புரியல - இப்ப மாமா என்கிட்டே பேச மாட்டேனுட்டார் - நீயே போய் சமாதானம் பண்ணு - எனக்காக அவர் என்ன என்ன பண்ணி இருக்கார் தெரியுமா - in fact இந்த வேலையே அவர் போட்ட துதான் "

நான் படியேறி முருகனை பார்த்துவிட்டு கீழே இறங்கும் தருவாயில் அவர் இன்னும் நகரவில்லை - கும்பல் எல்லாம் பிரசாதம் வாங்க போய் விட்டது - அவர் கண்கள் கலங்கி இருந்தது - மொத்த குடும்பமும் விநாயகர் அகவல் சொல்லி கொண்டு இருந்தனர்

நான் அவரிடம் அருகில் சென்றேன் - "சார்" - திரும்பி பார்க்காமல் ஒரு தயிர் சாத டோக்கனை கொடுத்தார் - கண்மூடி இருந்தது -

"எனக்கு இது வேண்டாம் - நான் உங்கள்ட்ட பேசலாம்னு வந்தேன் - அங்க மண்டபத்தில் இருக்கேன் - நீங்க முடிச்சுட்டு வாங்க" என்றேன்

"ஒ அப்பிடியா - இதோ வர்றேன் - நம்ம கண்பத் எங்கியும் போக மாட்டன் - அப்பா வந்து முடிக்கறேன் - சாரோட பேசிட்டு வரேன் - என்ன சரியா"

நிஜமாகவே பிள்ளயார் தும்பிக்கை ஆடிய மாதிரி இருந்தது

"என்ன சார் ஊருக்கு புதுசா"

"ஆமாம்"

"அதான், தமிழ்ல பேசுன வுடனே வந்து விசாரிகிறீங்க - அவன் நல்லவந்தான் - என்ன இப்போ எங்கிட்ட எடக்கு பண்றான் - ஆனா எனக்கும் அவனை விட்டா யாரு இருக்கா "

அவன் பிள்ளையார் என்று கை சுட்டலில் இருந்து புரிந்தது

"என்னடா பித்து மாதிரி இருக்கேன்னு பாக்கறீங்களா - இங்க வீடு எல்லாம் வாங்கி இருக்கேன், குர்கான்ல இப்போ எங்க கம்பனி மாத்திட்டா - முன்ன மதுரா ரோட்ல இருந்தது"

"இவன ஒரு குழந்தயாயிருந்து பாக்கறேன் - அதான் பாசம் - இங்க பிரதிஷ்ட பண்ண எடுத்துண்டு வரப்போ சாயந்தரம், இவன என் கையில குடுத்து - இன்னிக்கி உன் கொழந்தையா நினைச்சு தாலாட்டு பாடுன்னு குடுத்தார் மகான் - எனக்கு கல்யாணம் ஆய் 2 வருஷம் இருக்கும் - என் பொண்ணு

பொறக்கல ... அன்னிலேந்து இவன்தான் எனக்கு புள்ள, அப்பா, சாமி எல்லாம் - நான் எப்பவும் இவன்கிட்ட சண்ட போட மாட்டேன் - இப்பதான் ரெண்டு மூணு வாரமா எல்லாம் எடக்கு மடக்க இருக்கு "

இன்னும் பேசியதில் அவர் நான் இருக்கும் தெருவிற்கு அடுத்த தெருவில்தான் இருக்கிறார் என்று தெரிந்தது - நிறைய விஷய ஞானம் இருந்தது - எனக்கும் தமிழ் பேச ஒரு நல்ல மனுஷர் - அடுத்த நாளே என் வீட்டுக்கு வந்தார் - அந்த ஞாயிறு அவர் குடும்பத்துடன் வந்தார், அவரை அண்ணா என்று கூப்பிட வில்லை - ஆனால் மன்னி என்று முதல் பேச்சு ஆரம்பித்தவுடன் கூப்பிட்டேன் - மிக ஒடிசலான தேகம், பார்வையில் ஓர் கனிவு, எப்போதும் சிரித்த முகம் - என் மன்னி ஞாபகம் வந்தது - "குட்டி பொண்ணு" அவர்கள் ஒரே மகள் - துரு துரு .

அவரும் என் ஜாதி - அதாவது சாப்ட்வர் அஞ்சிநேயர் - எனக்கு தெரிந்த அனைத்து கணினி மொழிகளிலும் வேலை பார்த்து இருந்தார் - மிக பழைய பன்ச் கார்டெல்லாம் காண்பித்தார்

அவர் வேளையில் ஒரு சின்ன சிக்கல் - எல்லோருக்கும் கடவுச்சொல் வழங்க வேண்டும் - ஆனால் கொடுத்த ஆளை தவிர அடுத்தவர்களுக்கு தெரிய கூடாது - யாராலும் மாற்ற கூடாது -இதுதான் சாரம் - எனக்கு தெரியாத , புரியாத வார்த்தை எல்லாம் சரளமாக சொன்னார் - எதோ நான் அவருக்கு உதவுவேன் என்று

நானும் என்னால் முடிந்தவரை - தெரிந்த அனைவரிடம் இதை பற்றி பேசினேன் - யாரும் இதை சீர் தூக்க முடியல

மேலும் தொடரும் ...

மண் தோன்றா காலத்து மனிதர்கள்

நான் - மிக பழைய தமிழக வாலிபன் - எனது கதையை கேளுங்கள்
"தோன்றிற் புகழோடு" ஒப்ப என் தோன்றலும் புகழ் சேர்த்த ஒன்று.
எனது கை விரல்களின் ஜாலம் என் பெற்றோர்களுக்கு வியப்பு அளிக்கவில்லை , ( ஏனெனில் என் தந்தை இதில் தேர்ந்தவர்) ஆனால் மகிழ்ச்சி அளித்தது உண்மை

நீரை நிலை நிறுத்தும் வீரன் என்று பெயர் பெற்றேன்

ஐந்து வயதில் ஆற்று போக்கை ஆறு போல் சுழித்தேன் - என் போறாத நேரம் - அந்த சுழியின் உள்ளே முனிவர் குடில் இருந்தது தெரியாமல் போனது - வெள்ளம் புகுந்ததும் வெளியேறிய அவர் - "நீ வந்த காரியம் இறை ஆதலால் அதை தடுக்க விரும்பவில்லை - ஆனால் உன் பெயர் சொல்லும் அளவுக்கு உன்னை வருங்காலம் நினைத்து பார்க்காது; உன் சுற்றமே உன்னை தூற்றும்; உன் குல பெயர் அவ பெயராக மாறும் "

நான் சிறுவன் என்று என் தந்தை சொன்னதும் , முனிவர் மனமிரங்கி - " சரி, பல்லாண்டு காலம் மக்கள் உன்னை மறந்தாலும், மீண்டும் உன் நினைவு அவர்களுக்கு வரும் - அதற்க்கு உன் செயலே காரணமாக அமையும் " என்று சொல்லி மறைந்து போனார்

என் தந்தை என்னை தென் கோடி அனுப்பினார் - படித்தேன், வளர்ந்தேன் ; வாட்ட சாட்டமான என் உரு நாடு பூராவும் தெரிந்த ஒன்று - தென்னாட்டில் உள்ள பல நீர் நிலைகள் என் கை பட்டே வளர்ந்தது - பசுமை என்னை பின் தொடர்ந்தது - என் கை படிந்த இடமெல்லாம் தோட்டம், மாடம் , மாளிகை - முச்சந்தி, நாற்ச்சந்தி, வளைவுகள் என்று கட்டட கலையில் வித்தகனாக்கியது - அரசனுக்கு அருகாமையில் அமர்த்தியது - அடுத்த நாட்டு அரசர்களெல்லாம் வந்து தலை வணங்கி எங்களிடம் இருந்து வித்தை கற்று அல்லது வித்தகர்களை அழைத்து சென்று அவர் நாட்டிற்கு நீர்வளம் நிலவளம் பெருக்கினர்.

என் தமயனை இங்கே சொல்லியே ஆக வேண்டும் - என்னை போல இடக்கு இல்லாமல் - தந்தை சொல் அப்படியே கேட்பவன் - அப்பாவும் அவனுக்கு ரகசியங்களும் விசித்திரங்களும் நிறைய சொல்லி கொடுத்தார் - அவர் பாத்திரம் அறிந்து இடுவதில் வல்லவர்

தமையன் தருக்கின்றி தளம் அமைப்பதில் வல்லவன்.
எங்கள் புகழால் எங்கள் குலத்துக்கே புது பெயர் கிடைத்தது - அதன் பொருள்கள் - நீர் குடிப்பவர் ; சூரியன் ;

"that which saves one from drowning "

ஒரு சமயம், உலகின் மிக சினந்த முனி எங்களிடம் வந்து கடலை பின்னிழுத்து நிலம் - அளம் அமைக்க சொன்னதும் செய்தோம்

ஆம் - நான்தான் நீளன்; என் தமையன் நளன் - எங்கள் குளம் கபி - மூத்த குடி மக்கள் நாங்கள் - திரை விடர்கள் - அதாவது கடல் கணவர்கள் அல்லது மூப்பின்றி இருப்பவர்கள்

எங்கள் விஞ்ஞானம் / அறிவியல் வாழ்வு - அனைவருக்கும் தெரிந்து இருந்தாலும், நாங்கள் கடலிலே கல்லை கொண்டு பாலம் அமைத்தாலும், உலகம் உண்டி தேடுமுன் நாங்கள் உயிர்வியல் உயரத்தில் இருந்தாலும் அந்த முனிகுமார சாபம் இன்னும் தீரவில்லை - எங்களவரே இன்னும் எங்களை புரிந்துகொள்ள வில்லை - புகழ வேண்டாம் please இகழாமல் இருங்களேன் !...

ச்ச ரொம்ப வயசாயிடுச்சே

அட எனக்கும் அது நடந்து இருவத்தி அஞ்சு வருஷம் ஆயிடிச்சு

அதுதான் முதல் முறை - ஒரே முறை

சரியா சொல்லனும்னா எனக்கு இது நடக்கும்னு முடிவே பண்ணலே

அந்த வருஷம் மழை சுத்தமா பெய்யல

மார்ச் மூணாம் தேதி

விடியலா இல்ல பாதி ராத்திரியான்னே தெரியல - வந்து எழுப்பினாங்க - ஒரே லைட் வெளிச்சம்

பார்பர் வந்து சிரித்தான்

கல்யாண முடி எடுக்கணும் அப்பிடின்னான்

சரின்னேன் - என்ன பண்ணுவான்னு தெரியல

சொந்தம் பந்தம் அக்கம் பக்கம் எல்லாரும் வந்து வேடிக்கை பாத்தாங்க

இடம் பெரம்பலூர் பாட்டி வீடு -

கிணத்தடி கல்லில் உக்கார வைத்து ரெண்டு இழுப்பு - போய் குளிங்கன்னு சொல்லிட்டான் - கண்ணாடி காமிப்பான்னு நெனைச்சேன் - காமிக்கல

குளிச்சுட்டு வந்தா வேஷ்டி குடுத்தாங்க சுத்திகிட்டு வந்து உக்காந்தேன் - பட்டு போல - வழ வழ ன்னு இருந்துச்சு

எதிர்ல காந்தம் வீட்டுக்கு வர சொன்னார் அப்பா

குண்டு மாமா வந்து சொன்னார் - ஒரே புகை - தூக்கம் - ஒன்னும் புரியல

திடீர்னு வேஷ்டி போட்டு மூடினாங்க - தாத்தா வந்து காதிலே சொன்னார்

திருப்பி சொல்ல சொன்னார் - ஏற்கனவே தெரிஞ்ச விஷயம்தான் - சத்தமா சொன்னேன் - படு சுட்டி பலே !.. அப்பிடின்னு குண்டு சொன்னார்

எலை போட்டு பொங்கல் இட்லி எல்லாம் போட்டு எச்ச பண்ணாம சாப்பிட சொன்னங்க

பாத்திரத்துல இருந்த தண்ணிய எடுத்து சுத்த - நானும் சுத்தினேன்

மத்யானம் கல்யாண சாப்பாடு - சாப்பிடவுடன் தாம்பூல தட்டு அருகில் சென்று வெற்றிலை காம்பு சுண்ணாம்பு ரோஜா பாக்கு எல்லாம் எடுத்து மெல்ல ஆரம்பித்தது தான் தெரியும் - தூக்கம் கண்ணை சொருக வழிநடை திண்ணையில் தலைக்கு கை வைத்து படுத்துவிட்டேன் - சாயங்காலம் சித்தி வந்து எழுப்பி NTC கூட்டினுண்டு போனா - ரிஷப்ஷன் ஸ்வீட் காரம் ; சாப்பிட்டேன் - என்னடா முத நாளே டொக்கா? என்று சில பெருசுகள் கேட்டது - எது என்று தெரியாமலே - "நாளை முதல் நன்று" அப்பிடின்னு சொன்னேன் - என் தமிழ் வாத்தியார் சொன்னது

அவ்ளோதான் - என் பூணல் கல்யாணம் முடிஞ்சுடுச்சு

அக்கா கல்யாணம்தான் அன்னிக்கின்னு முடிவு - திடீர்னு அப்பாதான் ஏற்பாடு பண்ணினார்

ஒரே சமயத்தில ரெண்டு பேர்க்கும் எப்பிடின்னு யோசனையெல்லாம் பண்ணி பாத்து கடசில சரி இருந்துட்டு போகட்டும்னு சொல்லிட்டாங்க

அப்பா NLN உக்கும் ; எனக்கு தாத்தாவும் பூணல் போடுவார் என முடிவு செய்தனர்

கோத்ர விஷயங்களுக்கு ஸ்வாமிகள் முற்று புள்ளி வைத்தார்

"சங்கரனுக்கு இது நல்லதுதான் , பின்னால உதவும்"

நிஜம்மாவே பின் நாளில் பின்னால உதவியது தனி கதை

நினைச்சு பாக்கும்போது - ச்ச ரொம்ப வயசாயிடுச்சே